In het najaar van 2021 ben ik, Carolien, met veel plezier gestart met dit initiatief. Inmiddels is het eerste seizoen voorbij en begin ik met veel energie aan (de voorbereidingen van) het tweede jaar. Het is vorig jaar ontzettend goed bevallen en ik durf me inmiddels een agro-ecologische boerin te noemen. Ik weet door de ervaring van het eerste jaar, dat ik het toekomstboeren lang wil kunnen blijven doen.
Hoe het begon
Het idee om een kleine tuinderij te starten, is gaandeweg gegroeid en in 2021 in een stroomversnelling geraakt.
Ik vind het ontzettend leuk, leerzaam en therapeutisch om bezig te zijn met alles wat er komt kijken bij tuinieren. Het idee om de moestuin voor eigen gebruik uit te laten groeien tot een kleine tuinderij, is ontstaan vanuit idealisme én eigenbelang. Een behoefte om bij te dragen aan een vorm van land(op)bouw waarbij compassie, kleinschaligheid, gemeenschap, voedsel- en zaadsoevereiniteit en solidariteit aan de basis staan én om staande te blijven in een wereld die ik met periodes als ondraaglijk en absurd ervaar.
Solidariteit en compassie: voor mede-mensen, andere dieren, natuur en de generaties na ons. Ik vind het absurd dat we er als samenleving niet alles aan doen om slachthuizen, de 116,5 miljoen opgesloten dieren in stallen in Nederland, gebruik van gif en kunstmest en vaak slechte arbeidsomstandigheden van mensen die werken in de landbouw, verleden tijd te maken.
Ik hoop ook een gemeenschap van gelijkgezinde mensen te vinden, die dezelfde waarden nastreven.
Agro–ecologie
Ik heb de afgelopen jaren, na het afronden van een opleiding Biologie in Nijmegen, het geluk en voorrecht gehad ervaring op te doen in de agro-ecologische beweging. Via bijeenkomsten van bijvoorbeeld Toekomstboeren, boeken, activisme voor verschillende dierenrechten- en milieuorganisaties, inspirerende personen zoals Vandana Shiva en de Zapatistas, eigen tuinier ervaring, symposia, tuinderij bezoeken en via verschillende theorie- en praktijk cursussen over permacultuur, voedselbossen, market gardening en agro-ecologie.
Ik leerde over zaad- en voedsel soevereiniteit (Vandana Shiva en Aseed Europe), tuinieren zonder dierlijke input (plantaardige/vegan landbouw), het belang van de bodem, consent en solidariteit. In de landbouw doorkruisen veel thema’s elkaar: feminisme, dierenrechten, anarchisme, anti-oppressie en (klimaat)rechtvaardigheid.
Ik ontdekte een netwerk van CSA-boerderijen, die het allemaal een beetje anders doen, maar dezelfde basis delen: onbespoten voedsel, een directe band tussen de boer(in) en degene die het voedsel eet, herstel van het land en de wens om te breken met de neoliberale landbouwpraktijken die zijn gebaseerd op uitbuiting van het land, de planten, de dieren en de boer(in).
Een grote hindernis voor het starten van een CSA tuin is het vinden van geschikt land. Landbouwgrond in Nederland is gewild, enorm duur en ook pachten is niet ideaal. Ik heb het geluk gehad dat een welwillende boer mij een stukje land wil pachten, waardoor ik kon starten!
Mijn kijk op dit project: wat ik wil doen verandert helemaal niets en tegelijkertijd alles, afhankelijk van hoe ik het bekijk, vanuit wiens of wat voor perspectief en mijn gemoedstoestand.
Ik verwelkom je graag op de tuinderij!